یا ضامن آهو :

در تاریخ آمده است که حاکم رازی صاحب ابوجعفر عتبی می‌گوید: ابوجعفر مرا به جهت کاری به سوی ابو منصور بن عبدالرزاق فرستاد. هنگامی که روز پنج‌شنبه شد، از او خواستم که به زیارت قبر مطهرامام رضا(علیه السلام) بروم. ابومنصور به من گفت: می‌خواهی معجزه‌ای از صاحب این قبر برایت بگویم؟

من در ایام جوانی، دشمن صاحب این قبر بودم و همواره به زوّار و کسانی که به زیارت آن حضرت می‌آمدند، ظلم می‌کردم و اموال آنان را به غارت می‌بردم. روزی برای صید بیرون رفتم. آهویی را دیدم. سگ شکاری را روانه کردم تا آن را صید کند. آن را دنبال کرد تا به دیوار قبر رسید. سگ شکاری، دیگر جلوتر نرفت.

دوباره آهو به طرف دیگر فرار کرد. سگ شکاری آن را دنبال کرد. دوباره آهو به آن دیوار پناهنده شد و وقتی پناهنده شد، سگ جلوتر نرفت. همینطور چندنوبت این عمل تکرار شد تا بالاخره آهو به داخل یکی از اتاق‌های قبر امام رضا(علیه السلام)پناهنده شد. من وارد صحن و چهار دیواره‌ای که قبر امام رضا وسط آن قرار داشت شدم.

از ابونصر مقری سؤال کردم: آهویی که به اینجا وارد شد، کجا رفت؟ گفت: من آن را ندیدم. خودم وارد آن جا شدم. جای پا و آثار آهو را در آن جا دیدم، اما آهو را نیافتم. بعد از دیدن این واقعه نذر کردم هرگز متعرّض زوّار این قبر نشوم، بلکه آنان را کمک کنم. هرگاه مشکلی برایم پیش می‌آمد، متوسل به این قبر می‌شدم و به حاجتم می‌رسیدم. از خدا خواستم که پسری به من عطا کند، خداوند به برکت صاحب این قبر به من عطا کرد. دوباره از خدا پسری خواستم، که حاجتم روا شد.(1)

اما آن چه که در ذهن‌ها در مورد ضامن آهو هست که شخص امام رضا(علیه السلام)ضامن آهویی شد تا برود و بچه‌اش را شیر دهد و برگردد، در جایی یافت نشد، اما ضمانت آهو به همان نحو که در ذهن‌های ماست، از معجزات حضرت محمد(صل الله علیه واله)نقل شده است که در منتهی‌الآمال، ج 1 در باب معجزات رسول خدا(صل الله علیه واله)آمده است.

پی‌نوشت:

1.بحارالانوار, ج 49 ص 333 به نقل از عیون اخبارالرضا7 ج 2 ص 285.

ماه محرم :

امام رضا (علیه ‌السلام):

إنَّ المُحَرَّمَ شَهرٌ کانَ أهْلُ الجاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ القِتالَ، فَاسْتُحِلَّت فِیهِ دِماؤُنا، وَهُتِکَتْ فِیهِ حُرْمَتُنا، وَسُبِیَ فِیهِ ذَرارِینا وَنِساؤُنا.

محرّم ماهی است که [حتّی] مردم زمان جاهلیّت جنگ را در آن حرام می‌دانستند، [امّا] در آن ماه خون ما را حلال شمردند، حرمت ما را پایمال و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند.

Muharram is the month when even people of the Jāhillīyya time declared fighting unlawful, [but never less] in that month they declared shedding our blood lawful, trampled upon our honor and captured our children and women. 

بحار الأنوار، ج 44، ص 283

توصیه حضرت رسول(ص) برای رهایی از تنگی رزق

 

زمانی که تنگی در رزق بر حضرت رسول(ص) فرود می‌آمد خانواده خود را به نماز امر می‌کرد و می‌فرمود: دوستی فرشتگان و افزایش در روزی از آنِ نمازگزار است.

شهادت امام جعفر صادق ....

امام صادق(ع) فرمود: شیعه ما کسی است که آنچه را نیک می‌شمارند، پیش می‌برد و از آنچه را که زشت می‌داند، خودداری می‌کند، خوبی‌ها را آشکار می‌سازد و از سر شوق و اشتیاق به رحمت خدای بزرگ به کارهای سترگ می‌شتابد.

درس و عبرت از حوادث گذشته .....

 تاریخ  تکرار  می شود و فقط هوشمندان وبا فراست ها  هر زمان است  که  از  حوادث  گذشته درس و عبرت میگیرند   وراه درست را انخاب می کنند  اکنون سوال این است  در جامعه فعلی ما  سر دمداران ناکثین، قاسطین و مارقین  چه کسانی هستند و ما در کدام جبهه قرار داریم آیا با علی زمان هستیم  یا در سنگر  پیمان شکنان , قدرت طلبان .

متعصبان کور واقع شدیم و نفرین پیغمبر عزیز را به جان خریدیم  و باید بدانیم  بصیرت داشتن   فقط در شناخت درست و واقعی  حوادث ,در زمان خودش  معنی پیدا می کند  است موضوعی که قرار است به آن بپردازم، ناکثین، قاسطین و مارقین در نهج البلاغه است

۱) «ناکث» از ریشه «نکث» است که به معنی نقض و شکستن و دور افکندن بکار می رود. مانند: نکث العهد نبذه. یعنی عهد خود را نکث کرد یعنی شکست و به دور افکند.

۲) «قاسط» از ریشه «قسط» بوده که هم به معنای عدل و هم به معنای عدول و انحراف از عدل (دو معنای متضاد) بکار می رود. در اینجا معنای دوم اراده شده که منظور، عدول از حق است.

۳) «مارق» از ریشه «مروق» است که به معنی خروج و بیرون رفتن تیر از هدف آمده است. مروق از دین خروج از حدود مرزبندی شده دین است.

کوچکی گناه